cu istniało Towarzystwo Szkół Ludowych - na pieczątce odbitej na egzemplarzu książki -Wiatr od morza-widnieje zarys Sfiksa-lub(?)...- książki,słońce.Jeśli ktoś wie coś na ten temat-to proszę to przekazać na www.czaniec.pl
wtorek, 5 października 2010
poniedziałek, 23 sierpnia 2010
czwartek, 8 kwietnia 2010
Przyjaciele i niedźwiedź
Dwaj przyjaciele szli kiedyś drogą, która przechodziła przez niebezpieczny i ciemny las. Nagle ogromny niedźwiedź, mrucząc groźnie, pojawił się przed nimi. Jeden z mężczyzn, przerażony, wdrapał się na drzewo i ukrył się w gałęziach, drugi nie zdążył i widząc, że nie zdoła uciec przed zwierzęciem, upadł na ziemię udając martwego. Wiedział bowiem, że niedźwiedzie nie jedzą padliny.
Gdy niedźwiedź zbliżył się do niego, powąchał go, zamruczał, próbował poruszyć go pyskiem. Biedak wstrzymywał jednak oddech ze wszystkich sił. Niedźwiedź rzeczywiście uznał go za martwego i odszedł.
Gdy tylko drugi mężczyzna zobaczył, że niedźwiedź znikł za drzewami, zszedł z drzewa, na które poprzednio się wdrapał, i spytał przyjaciela:
- Co ci powiedział niedźwiedź do ucha?
- Powiedział mi, bym więcej nie podróżował z przyjaciółmi, którzy w momencie niebezpieczeństwa, zamiast pomóc, uciekają co sił.
Miłość wymaga zapomnienia o sobie, zaufania,
które olśniewa ale nie oślepia,
wymaga całkowitego oddania.
Trzeba będzie zapłacić za wszystkie nie wypowiedziane słowa,
za poniechane czułości, za stracone sny.
W pewnym momencie trzeba będzie zdać sobie sprawę z naszych lęków skąpstwa,
które uniemożliwiły prawdziwe uczucie,
z zaślepienia i pychy, które stłumiły wzloty.
Trzeba będzie zdać sprawę ze wszystkich nie uczynionych gestów,
z połykanych łez, z miłości, którą nikogo się nie obdarzyło,
z niespełnionych przyrzeczeń i z utraconego czasu.
Autor nieznany
Ciągle pada...
Może nie jest to jeden z tych przelotnych deszczy, które szybko przemijają i ustępują miejsca następnym, jak zuchwale zakładałem. W końcu życie jest samo w sobie pasmem takich deszczowych dni.
Ale czasami tak się zdarza, że nie wszyscy mamy parasole, pod którymi moglibyśmy się schronić. Wtedy potrzebujemy kogoś, kto w deszczowy dzień będzie chciał użyczyć swego parasola przemoczonemu nieznajomemu.
Myślę, że wybiorę się na spacer ze swoim parasolem.
Sun - Young Park
Dwaj przyjaciele szli kiedyś drogą, która przechodziła przez niebezpieczny i ciemny las. Nagle ogromny niedźwiedź, mrucząc groźnie, pojawił się przed nimi. Jeden z mężczyzn, przerażony, wdrapał się na drzewo i ukrył się w gałęziach, drugi nie zdążył i widząc, że nie zdoła uciec przed zwierzęciem, upadł na ziemię udając martwego. Wiedział bowiem, że niedźwiedzie nie jedzą padliny.
Gdy niedźwiedź zbliżył się do niego, powąchał go, zamruczał, próbował poruszyć go pyskiem. Biedak wstrzymywał jednak oddech ze wszystkich sił. Niedźwiedź rzeczywiście uznał go za martwego i odszedł.
Gdy tylko drugi mężczyzna zobaczył, że niedźwiedź znikł za drzewami, zszedł z drzewa, na które poprzednio się wdrapał, i spytał przyjaciela:
- Co ci powiedział niedźwiedź do ucha?
- Powiedział mi, bym więcej nie podróżował z przyjaciółmi, którzy w momencie niebezpieczeństwa, zamiast pomóc, uciekają co sił.
Miłość wymaga zapomnienia o sobie, zaufania,
które olśniewa ale nie oślepia,
wymaga całkowitego oddania.
Trzeba będzie zapłacić za wszystkie nie wypowiedziane słowa,
za poniechane czułości, za stracone sny.
W pewnym momencie trzeba będzie zdać sobie sprawę z naszych lęków skąpstwa,
które uniemożliwiły prawdziwe uczucie,
z zaślepienia i pychy, które stłumiły wzloty.
Trzeba będzie zdać sprawę ze wszystkich nie uczynionych gestów,
z połykanych łez, z miłości, którą nikogo się nie obdarzyło,
z niespełnionych przyrzeczeń i z utraconego czasu.
Autor nieznany
Ciągle pada...
Może nie jest to jeden z tych przelotnych deszczy, które szybko przemijają i ustępują miejsca następnym, jak zuchwale zakładałem. W końcu życie jest samo w sobie pasmem takich deszczowych dni.
Ale czasami tak się zdarza, że nie wszyscy mamy parasole, pod którymi moglibyśmy się schronić. Wtedy potrzebujemy kogoś, kto w deszczowy dzień będzie chciał użyczyć swego parasola przemoczonemu nieznajomemu.
Myślę, że wybiorę się na spacer ze swoim parasolem.
Sun - Young Park
przyjaciel 22/02/2010 20:25:22 [komentarzy 3] Komentuj
Trzy rodzaje miłości
1. Miłość pod warunkiemPierwszy typ miłości jest dla wielu ludzi jedynym znanym rodzajem. Ja nazwałem ją miłością pod warunkiem. Jest to miłość, którą dajemy lub przyjmujemy, gdy spełnione są pewne wymagania. Żeby na nią zasłużyć, trzeba coś zrobić. Jak będziesz grzeczny, tatuś będzie cię kochał. Jeśli sprawdzisz się jako kochanka, jeśli zaspokoisz moje pragnienia, jeśli pójdziesz ze mną do łóżka, będę cię kochał. Rodzice często wyrażają ten rodzaj miłości, mówiąc swoim dzieciom: Jeśli będziesz miał dobre stopnie, jeżeli przestaniesz się z nimi zadawać, jeśli będziesz się ubierał i zachowywał tak, jak chcemy, wówczas będziesz kochany. Jaką miłością jest się obdarzanym w zamian za coś, czego chce partner. Jej motywacja jest z gruntu egoistyczna. Jej celem jest uzyskanie czegoś w zamian za miłość. Spotkałem wiele kobiet, które nie doznały innego rodzaju miłości oprócz tego, który mówi: Pokocham cię, jeśli się ze mną prześpisz. Nie zdają sobie sprawy, że miłość, którą spodziewają się zdobyć poprzez spełnianie czyichś seksualnych zachcianek, jest miłością tanią, która nie może przynieść zadowolenia i nigdy nie jest warta swojej ceny. Ten typ miłosci zademonstrował pewien student, który powiedział mi: Dlaczego mam chcieć miłości, skoro mogę mieć seks? Miłość jest poddaniem się, a seks podbojem. Miłość pod warunkiem jest zawsze od czegoś uzależniona. Wszystko jest świetnie, dopóki spełniane są określone warunki. Gdy pojawia się niechęć - do odbycia stosunku, do przeprowadzenia aborcji - wówczas miłość znika To smutne, ale taka uwarunkowana miłość prawie zawsze zostaje zniszczona, ponieważ prędzej czy później jednemu partnerowi nie uda się spełnić wymagań drugiego. Wiele małżeństw rozpada się, bowiem były zbudowane na tym rodzaju miłości. Okazuje się, że mąż lub żona nie kocha prawdziwej osobowości współmałżonka, lecz jego wyidealizowane, romantyczne wyobrażenie. Kiedy pojawia się rozczarowanie lub oczekiwania przestają być spełniane, wówczas miłość pod warunkiem często zamienia się w złość, a partnerzy w takim związku mogą nigdy się nie dowiedzieć, dlaczego.
Michel Quist
...Miłość, mój drogi, przewyższa miłość...
Miłość jest lotem ptaka na bezkresnym niebie,
Ale lot ptaka
jest czymś więcej niż mała cielesna istota, szybująca w przestworzach,
więcej niż zakochane skrzydła, pieszczone przez zalotny wiatr
więcej niż niewypowiedziana radość, gdy zamierają uderzenia skrzydeł,
a ciało spokojnie unosi się w światłość.
Miłość jest śpiewem skrzypiec, śpiewających pieśń świata
Ale muzyka skrzypiec
to coś więcej niż drewno i smyczek, bezwładne i bardziej
samotne niż nuty tańczące na partyturze w wieczorowych
strojach
to coś więcej niż palce artysty, przebiegające po strunach.
Miłość jest światłem na ludzkich drogach,
Ale światło, które się daje,
to coś więcej niż poranne pieszczoty, otwierające oczy nocy,
to coś więcej niż promienie ognia ogrzewające ciała
i więcej niż tysiąc jedwabnych pędzelków, malujących twarze.
Miłość jest rzeką srebra, która płynie w stronę morza,
Ale rzeką żywą, która się wlecze lub spieszy,
to coś więcej niż gościnne łożysko lub szkatułka na
kosztowności, która tylko zatrzymuje,
to coś więcej niż woda zaczerwieniona spojrzeniem
zachodzącego słońca
to coś więcej niż człowiek na brzegu, rzucający przynętę,
by łowić ryby.
Miłość jest szybkim statkiem, który na wodzie pruje fale,
Ale kurs żaglowca
to coś więcej niż zdobywcza dziobnica, prująca morze,
które się poddaje lub walczy
to coś więcej niż drżenie żagli pod pieszczotą bryzy czy
podmuchem wiatru
to coś więcej niż ręce majtka uczepione drążka ścigającego
nieznużenie swą dziką kochankę,
... Miłość przewyższa miłość
Miłość jest TCHNIENIEM nieskończonym, 'które przychodzi
skądinąd i zmierza gdzie indziej
Miłość jest duszą człowieka, który rozpoznaje TCHNIENIE
jest wolnością człowieka, który cały zwraca się ku Niemu
Miłość jest zgodą człowieka na zapraszające TCHNIENIE
jest sercem człowieka, które się otwiera,
by Je przyjąć i Mu się oddać
jest ciałem człowieka, które się skupia gotowe do dyspozycji,
aby zamieszkałe przez Nie i Nim przeniknięte
uniosło się ku drugim
ku... drugiej
i żeby wreszcie
to, co było oddalone, zjednoczyło się i dostosowało się
to, co było rozdzielone, stało się czymś jednym
i żeby z JEDNOŚCI wytrysnęło nowe życie,
...O Przyjacielu, mówię, objaw mi, czym jest to potężne
i tajemnicze TCHNIENIE,
a ja otworzę swoje serce
i ofiaruję swoje ciało
na TCHNIENIE, którego oczekuję, aby żyła moja RADOŚĆ
i aby żyło ŻYCIE.
Subskrybuj:
Posty (Atom)
